مناجات المطیعینمناجات المطیعین یا مناجات فرمانبرداران خدا، از مناجات‌های پانزده گانه است که از امام سجاد (ع) نقل شده است. درخواست توفیق بندگی و انجام تکالیف الهی و زائل کردن شک و ریب از موضوعات این مناجات است. حضرت به ما یاد می دهد که همت بلند داشته باشیم و عالیترین مقامات که همان هم نشینی با پیامبران الهی است، را از خداوند مسئلت کنیم. ۱ - منبع دعااین مناجات در صحیفه سجادیه ، بحارالانوار و مفاتیح الجنان [۲]
مفاتیح الجنان،قمی ، شیخ عباس، ص۱۷۱- ۱۷۰
آمده است و علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز پنج شنبه تعیین کرده است. ۲ - آموزه‌های دعا• درخواست توفیق بندگی و انجام تکالیف الهی از خداوند؛ • درخواست زدوده شدن شک و تردید از دل انسان از خداوند؛ • معرفی شک و گمان فاسد به عنوان بستر فتنه؛ • درخواست سوار شدن بر کشتی‌های نجات و رحمت الهی؛ • کسی که سوار کشتی نجات و رحمت الهی می‌شود، از لذت مناجات با معبود بهره‌مند و سرشار می‌شود. • درخواست توفیق مجاهدت در راه خداوند، مجاهدت نظامی و جهاد با نفس و خودسازی که جهاد اکبر نامیده شده است. • اشاره به اینکه انسان، از خود اصالت و استقلالی ندارد و هستی او عاریه است: «فَاِنَّا بِكَ وَلَكَ». • شفیع و وسیله قرار دادن خداوند نزد خودش. • هیچ شفیع و وسیله مستقلی جز خداوند نیست: «وَلا وَسيلَةَ لَنا اِلَيْكَ اِلاَّ اَنْتَ». • در دعاهای خویش، همت والا داشتن و درخواست عالیترین مقامات را از خداوند داشته باشیم. • درخواست قرار گرفتن در زمره صالحان و نیکانی که در اتصاف به فضایل و مکارم اخلاقی از دیگران پیشی گرفته‌اند و عمر خود را صرف اعمال شایسته و ماندگار می‌سازند. [۴]
سجاده‌های سلوک، مصباح یزدی، محمد تقی،ج۱، ص ۴۵۵ ـ ۴۴۰
۳ - پانویس
۴ - منابع• مصباح، محمد تقی، سجاده‌های سلوک شرح مناجات‌های حضرت سجاد(ع)، انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، قم، ۱۳۹۰. • مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. • قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، نشر مشعر، قم، ۱۳۸۷ش. رده‌های این صفحه : امام سجاد
|